رقبای ارزان قیمت چگونه خطوط هوایی قدیمی را زمین می زنند؟

  [ آینده خطوط هوایی ]

 رقبای ارزان قیمت چگونه خطوط هوایی قدیمی را زمین میزنند؟
 ایرفرانس می خواهد به جلال و جبروت سابقش برگردد

 ایرفرانس تقریبا یک قرن پیش تاسیس شد؛زمانی که فرانسه هنوز مستعمره داشت.این خط هوایی چهره های معروف سیاسی و  تجاری دنیا را به پاریس می آورد و هنر پپیشه های هالیوودی را  در کن پیاده می کرد.حتی در دهه 1970 نیز کنکورد را به بازار آورد که پاریس و نیویورک را با پرواز های 4 ساعته به هم وصل می کرد.
امروزه اما از آن جلال و شکوه گذشته خبری نیست.ایرفرانس دارد از مناسبات مسموم با اتحادیه های کارکنانش ،افزایش سرسام آور هزینه ها، تصمیم گیری های اشتباه و عدم رقابت پذیری ضربه های سنگینی می خورد. ایرفرانس و کی ال ام هلند در سال 2004 باهم ادغام شدند اما این چیزی از معضلات امروزی ایرفرانس کم نکرده است. اخیرا ژان مارک ژانایاک مدیر ارشد اجرایی این خطوط هوایی اعلام کردکه از پستش کناره می گیرد.علت این بود که اعتصاب های گسترده وعدم توانایی شرکت در مواجهه با آنها از ماه فوریه تا می باعث شده بود480 میلیون دلار ضرر به بار بیاید. همپنین سهام این شرکت در سال گذشته به نیمی از ارزش گذشته اش کاهش پیدا کرد.حالا شرکت یک تیم مدیریتی جدید موقت را برسر کارآورده اما هنوز معلوم نیس که این تغییرات مدیریتی می توانند آینده ایرفرانس را تغییر بدهند یا نه. دولت فرانسه که بزرگ ترین سهام دار این شرکت است و 14درصد از آن را کنترل می کند اعلام کرده که برنامه ای برای کمک مالی به ایرفرانس برای خروج از وضعیت فعلی ندارد و مسئولیت قضیه را برعهده خود شرکت می بیند.
کریس تری مشاور امور خطوط هوایی در بریتانیا در خصوص وضعیت ایرفرانس می گوید:درآستانه فصل پرمسافر تابستان شمار زیادی از پروازهای ایرفرانس لغو شده اند و عده دیگری از مسافران هم از ترس آنکه درگیر اعتصاب های کارکنان ایرفرانس شوند ، بلیت های خود را تغییر داده اند.
در واقع ایرفرانس-کی ال ام با هر معیار مالی از رقبای اروپایی اصلی خود عقب مانده و سوددهی و بازدهی بالایی ندارد. اگر ایرفرانس با کی ال ام ادغام نشده بود اوضاع حتی بدتر هم می شد.
مسئله اعتصاب ها واقعا به وضعیت فلج کننده ای برای ایرفرانس بدل شده و آینده این خطوط هوایی را به شدت تهدید می کند. رقبای ایرفرانس موفق شده اند به شکل های مختلف با اتحادیه های کارکنان خود را مجاب کند که با برخی محدودیت های جدید کنار بیایند.واقعیت این است که خطوط هوایی بزرگ اروپا از جمله ایرفرانس درسال های اخیر بامعضل بزرگی به نام خطوط هوایی کوچک و ارزان مثل رایان ایر و ایزی جت مواجه بوده اند و برای رقابت با آنها به دردسر شدیدی افتاده اند.
مدیران ایرفرانس در میانه این مشکلات سعی داشته اند کارکنان را با وعده افزایش هفت درصدی دستمزدها ظرف چهار سال راضی نگه دارند.اما اتحادیه کارکنان خواهان افزایش فوری پنج درصدی دستمزدها بوده اند و همین مسئله بن بست بزرگی را برای ایرفرانس درست کرده است .برای آغاز مجدد مذاکرات ارائه نداده است. کارشناسان می گویند نبود استراتژی درازمدت در این خصوص می تواند به ضربات جدی به آینده ایرفرانس منتهی شود.
ایرفرانس -کی ال ام تلاش زیادی کرده تا موفقیت شرکت هایی مثل لوفت هانزا و ای آی جی (شرکت مادر بریتیش ایرویز) را در زمینه تاسیس خطوط جانبی کم هزینه دنبال کند. براین اساس ،ترانساویا تاسیس شد تا پروازهای ارزان تری را در اختیار مسافران بگذارد اما بازهم مشکلات برطرف نشد چون این بار خلبان ها خواهان افزایش دستمزد شدند.
مورد دیگری که به وضعیت موجود ایرفرانس - کی ال ام ضربه زده، این است که آنها نتوانسته اند مثل برخی خطوط هوایی بزرگ دیگر (ازجمله لوفت هانزا) از حمل بار، کیترینگ غذا و واحد های تعمیرات و نگهداری هواپیما پول دربیاورند. کنار گذاشتن این خدمات که می توانستند در نوع خود درآمد خوبی برای ایرفرانس ایجاد کنند، یکی از اشتباهات استراتژیک این شرکت بوده که آینده آن را دچار اختلال کرده است. این شرکت حالا نیاز دارد که خیلی سریع هزینه هایش را پایین بیاورد، واحد های جداگانه ایرفرانس و کی ال ام را تلفیق کند و استراتژی مناسبی برای دفاع از خود در برابر خطوط هوایی ارزان که پرواز هایی را از پاریس صورت می دهند اتخاذ کند.
یوس فرستیگ تحلیل گر مسائل خطوط هوایی در امستردام می گوید این خطر وجود دارد که ایرفرانس در همان جهتی که آلیتالیا حرکت کرد،گیر بیفتد و قادربه خروج از آن نباشد. واقعیت این بوده که آلیتالیا پس از دردسرهای مالی فراوان توانست کمک دولتی هم بگیرد اما در نهایت سال گذشته ورشکست شد.
حالا دولت فرانسه می گوید ایرفرانس باید خیلی زود مشکلاتش را بدون کمک دولت حل کند وگرنه درآینده نزدیک سقوط خواهد کرد. باید دید مدیریت جدید تا چه حد می تواند با تصمیم گیری های مناسب جلوی این وضع را بگیرد.