اوکسانا تاراسووا، رئیس بخش تحقیقات محیط زیست (دبلیو ام او) می گوید: آنچه همه گیری کرونا به ما نشان داد این است که امیدی وجود دارد به این معنا که اگر نیاز به اقدام داشته باشیم قادر به اقدامات گسترده تر هستیم.

در نخستین قدم آخرین داده های سرویس تغییرات آب و هوایی کپرنیک را بررسی می کنیم.

سال 2020 در کنار سال 2016، رکورد گرمترین سال را به خود اختصاص داده است با درجه حرارتی حدود 0.6 درجه سانتیگراد بالاتر از متوسط دوره 1981 تا 2010.

سال 2020 همچنین گرمترین دهه ثبت شده تاکنون بوده است. این واقعیت را می توان روی نمودارهای ارائه شده در ویدئو دید.

نمودار ارائه شده میانگین دمای دهه های مختلف را از دهه 1851 تاکنون نشان می دهد و افزایش دمای زمین در 40 سال گذشته کاملا روی نمودار آشکار است.

همه گیری کرونا باعث گسترش تدابیر قرنطینه در سراسر اروپا شد. خیابان ها ناگهانی خالی شدند و هوا تمیز تر شد. در واقع سطح الودگی دی اکسید نیتروژن ناشی از وسایل نقلیه در بعضی از مناطق تا 50 درصد کاهش یافت. اما این تغییرات دیرپا نبودند.

ریچارد انگلن از سرویس مانیتورینگ کوپرنیک چرایی آنرا توضیح می دهد: اگر انتشار این گازها کاهش یابد، غلظت کاهش می یابد. اگر انتشار گازها دوباره افزایش یابد، غلظت دوباره افزایش می یابد. این وضعیت اساسا به این دلیل است که آلاینده ها عمر کوتاهی در جو دارند. آنها یا از طریق بارندگی به سطح زمین سقوط می کنند یا با گازهای دیگر در جو واکنش نشان می دهد، بنابراین عمر آنها محدود است.

بنابراین آلودگی هوا در سال 2020با آمد و رفت قرنطینه، کاهش و افزایش یافت. در همین حال میزان انتشار دی اکسید کربن در سال گذشته 7 درصد کاهش یافت. اما آیا این کاهش واقعا تاثیری بر آب و هوا گذاشت؟

به دیدار کارشناسان سازمان جهانی هواشناسی رفتم تا در اینباره بیشتر بدانیم. در باغ گیاه شناسی ژنو به ملاقات اوکسانا تاراسووا دانشمند در زمینه انتشارات دی اکسید کربن رفته ایم.

او می گوید که کاهش انتشار گازها در اثر همه گیری از نظر تغییرات آب و هوایی قابل توجه نیست. به گفته وی: سطح دی اکسیدکربن در جو و همچنین سایر گازهای گلخانه ای کلیدی مانند متان و اکسید نیتروژن، همه در حال افزایش هستند. بنابراین ما هیچ کاهش غلظتی را مشاهده نکرده ایم. بنابراین اگر به منحنی نگاه کنیم می بینیم که بالاتر و بالاتر می رود. و 2019 و 2020 استثنا نیستند و این غلظت هنوز هم در حال افزایش است.

دی اکسید کربن باعث ایجاد اثر گلخانه ای می شود به این دلیل که گاز گرما را داخل جو محبوس نگاه می دارد همانطور که گلخانه شیشه ای گیاهان گرمسیری گرما را حفظ می کند.

اوکسانا تاراسووا می افزاید: یک اثر گلخانه ای طبیعی وجود دارد که اثراتش باقی مانده و قبل از فعالیت های انسانی برقرار بوده و یک اثر گلخانه ای ناشی از فعالیت های انسانی است. بنابراین وقتی که ما دی اکسید کربن اضافی یا متان یا اکسید نیتروژن در جو منتشر می کنیم، تمام آن ملکول هایی که ما اضافه می کنیم همانند ماشین های کوچک گرم کننده کار می کنند. 

این ماشین های گرمایشی کوچک به این معناست که ما در مسیر رسیدن به یک و نیم درجه افزایش گرمایش زمین در دهه های آینده هستیم.

همچنین به خاطر داشته باشید که سیستم اقلیمی بسیار آهسته واکنش نشان می دهد همانطور که ماکس دیلی، مدیر بخش خدمات اقلیمی (دبلیو ام او) توضیح می دهد: دهه ها طول می کشد تا سیستم آب و هوا بتواند به انچه امروز در جو وجود دارد، برسد. بنابراین الگوی دمایی که امروز در سطح جهانی مشاهده می کنیم و اینجا روی این نقشه می بینید محصول غلظت گازهای گلخانه ای است که 30 سال قبل در جو جمع شده است. بنابراین 30 سال دیگر طول می کشد تا دمای هوا متناسب غلظت گازهای می کشد تا دمای هوا متناسب غلظت گازهای گلخانه ای که امروز در جو داریم بتواند به یک تعادلی نزدیک شود.

فعالیت انسانی به این معنی است که سطح دی اکسید کربن در حال حاضر بیش از 410 قسمت در میلیون است در حالی که میانگین دوران صنعتی شدن 290 در میلیون بوده است. پیامدهای این افزایش عمیق است. 

.به گفته اوکسانا تاراسووا: آخرین باری که جو زمین با این مقدار دی اکسید کربن روبرو شد سه تا پنج میلیون سال قبل بود. در آن زمان ما دو تا سه درجه افزایش دما را داشتیم و ده تا بیست متر سطح دریاها بالا آمد اما این به زمانی مربوط می شود که هیچ انسانی وجود نداشت.

بنابراین این تصویر اقلیم ما در حال حاضر است اگر بتوان میزان انتشار را به صفر رساند، اوضاع به آرامی تغییر خواهد کرد. برای اطلاعات بیشتر به صفحه تغییرات آب و هوایی در یورونیوز سر بزنید.