​دنیای‌اقتصاد : جنگ غزه در آمریکا غوغایی برپا کرده و صرف نظر از اعتراضات در حوزه عمومی، بر دامنه اختلافات در درون ساخت سیاسی نیز افزوده است؛ آن‌گونه که نیویورک‌تایمز خبر می‌دهد در طول سه هفته اول جنگ حداقل ۳نامه توسط کارکنان وزارت خارجه از طریق خط محرمانه تهیه شده که در آن به‌شدت از سیاست‌های دولت بایدن در قبال جنگ اسرائیل و حماس انتقاد شده است. در عین حال سطح این اعتراضات حتی به کارمندان و دستیاران نمایندگان دموکرات مجلس نیز رسیده است و آنها خواهان آتش‌بس فوری در غزه هستند. کانال مخالفان در وزارت خارجه که در دوران جنگ ویتنام فعال شد، اخیرا نیز مجددا فعال شده است؛ علت آن: «بحران غزه و بمباران بی‌وقفه باریکه غزه از سوی اسرائیل.» نیویورک‌تایمز نوشت: به گفته مقامات آمریکایی، موج فزاینده‌ای از اختلافات داخلی در دولت بایدن بر سر بحران خاورمیانه بالا گرفته است. در این ارتباط ده‌ها کارمند وزارت امور خارجه یادداشت‌های داخلی خود را به آنتونی جی.بلینکن وزیر امور خارجه این کشور داده‌اند که در آن مخالفت جدی خود را با رویکرد دولت بایدن در قبال عملیات نظامی اسرائیل در غزه ابراز کرده‌اند. به گفته یک مقام رسمی که خواست ناشناس بماند، حداقل سه تلگراف داخلی از جو بایدن، رئیس‌جمهوری ایاالات متحده خواسته است که با آتش‌بس کلی در غزه موافقت کند. این مقام مسوول گفت: دو مورد اول در هفته اول جنگ و مورد سوم اخیرا خواستار توقف جنگ شده‌اند. یک مقام دیگر نیز که ناشناس صحبت می‌کند، این سه نامه را تایید کرده است. پس از حملات ۷اکتبر حماس، نیروهای اسرائیل بیش از یک ماه است که به غزه حمله‌ور شده‌اند. به گفته وزارت بهداشت غزه، تعداد جان‌باختگان در غزه بیش از ۱۱هزار نفر است. بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل تاکید کرده است که آتش‌بس نمی‌تواند برقرار شود و گفته است که این آتش‌بس فقط به نفع حماس بوده و دولت بایدن نیز از این موضع حمایت کرده است. در عوض، بایدن با رویکردی تقریبا متفاوت، اسرائیل را تحت فشار قرار داده است تا «توقف‌های بشردوستانه» را اتخاذ کند. جدیدترین یادداشت ها که اولین بار توسط آکسیوس فاش شد ، پیشنهاد می‌کرد که اسرائیل اسرای فلسطینی را که برخی از آنها متهم نشده‌اند، با بیش از ۲۰۰گروگان به اسارات گرفته‌شده توسط حماس از اسرائیل در ۷اکتبر معامله کند. حداقل یکی از این یادداشت‌ها همچنین از دولت می‌خواهد که طرحی جدی برای یک توافق صلح بلندمدت بین اسرائیل و فلسطینی‌ها ارائه دهد که یک کشور فلسطینی ایجاد کند. آن‌طور که این منتقدان می‌گویند بایدن، صرفا به این ایده توجه نکند و بلینکن نیز کارهای اساسی فوری انجام دهد. یکی از مقامات گفت که بلینکن شخصا با امضاکنندگان یکی از این تلگراف‌ها در هفته اول ملاقات کرده است. به گفته این مقام، یکی از دستیاران ارشد بلینکن با امضاکنندگان تلگراف دیگری که در آن هفته ارسال شد، ملاقات کرد. بلینکن حداقل یک جلسه استماع دیگر با کارمندان دفتر امور خاورمیانه برگزار کرده است که برخی از آنها معتقدند ایالات متحده در قبال تلفات غیرنظامیان واردشده توسط ارتش اسرائیل در غزه پرجمعیت و متراکم بیش از حد رواداری کرده است. بلینکن در پیام که روز دوشنبه برای کارمندان بخش ایمیل ارسال و توسط نیویورک‌تایمز رویت شد، به مخالفان داخلی وزارت خارجه پاسخ داد. او نوشت: «آگاه هستم که برای بسیاری از شما، از این بحران و تلفات شدید غیرنظامیان، رنج عظیمی به‌وجود آمده است.» او افزود که می‌داند «برخی افراد در این بخش ممکن است با رویکردهایی که ما اتخاذ می‌کنیم مخالف باشند یا دیدگاه‌هایی متفاوت درباره آنچه داریم، داشته باشند. ما می‌توانیم بهتر عمل کنیم.»در این پیام، بلینکن گفت که وزارت امور خارجه انجمن‌هایی را در واشنگتن برای شنیدن نظرات شما سازمان‌دهی کرده و از مدیران و تیم‌ها خواسته است «تا دقیقا در پست‌ها و کرسی‌های سراسر جهان گفت‌وگوهای صریح داشته باشید تا بتوانیم نظرات و ایده‌های شما را بشنویم.» وی افزود: «ما می‌شنویم؛ آنچه شما به اشتراک می‌گذارید اطلاع‌رسانی خط‌مشی ما است.» مقامات ایالات متحده می‌گویند: «درحالی‌که نظرات متفاوت و دیدگاه‌های تازه مورد استقبال قرار می‌گیرد، کارمندان وزارت امور خارجه و جاهای دیگر در دولت باید سیاست‌های تعیین‌شده در سطوح ارشد را بپذیرند و اجرا کنند.» این پیام‌ها در حالی منتشر می‌شوند که مخالفت‌ها در سراسر دولت بایدن به‌طور فزاینده‌ای آشکار شده است. در اوایل این ماه، بیش از هزار کارمند آژانس توسعه بین‌المللی ایالات متحده نامه‌ای را امضا کردند که قبلا توسط واشنگتن پست و فارن‌پالیسی گزارش شده بود و بر آتش‌بس پافشاری می‌کردند. کانال مخالفان وزارت امور خارجه در سال۱۹۷۱ ایجاد شد تا به مقامات این وزارت اجازه دهد تا انتقادات و اختلافات خود را درباره جنگ ویتنام بیان کنند. بر اساس قوانین وزارت امور خارجه، مخالفان در برابر انتقام محافظت می‌شوند.

دو دستگی در کنگره آمریکا

موجی از کارکنان فعلی و سابق، عمدتا از نسل جوان‌تر، برای آتش‌بس درخواست داده‌اند و علیه مواضع روسای خود نیز در روزهای اخیر صحبت کرده‌اند. به نوشته روزنامه نیویورک‌تایمز، کارمندان و کارکنان کنگره چرخ دستی را که گل‌های میخک و گل‌هایی به رنگ‌های صورتی، قرمز و نارنجی روی آن گذاشته شده بود، به کاپیتول‌هیل آورده بودند. قرار بود هرکدام نشان‌دهنده زندگی یک غیرنظامی از دست رفته در جنگ اسرائیل و حماس باشد. این گل‌ها توسط بیش از ۱۰۰ کارمند کنگره که همگی برای پنهان کردن هویت خود ماسک به‌صورت داشتند، برای ادای احترام به غیرنظامیان کشته‌شده در درگیری‌ها و درخواست آتش‌بس آورده شده بودند. سه تن از دستیاران که همگی از ذکر نام خود خودداری ورزیدند، اعلام کردند: «ما کارمندان کنگره در کاپیتول هیل هستیم و دیگر راحت نمی‌توانیم ساکت بمانیم.»آنها افزودند: «رای‌دهندگان ما خواهان آتش‌بس هستند و این ما هستیم که به تماس‌های آنها پاسخ می‌دهیم. بسیاری از روسای ما در کاپیتول‌هیل به افرادی که نمایندگی می‌کنند، گوش نمی‌دهند. ما از رهبران خود می‌خواهیم که صحبت کنند. ما خواهان آتش‌بس، آزادی همه گروگان‌ها و کاهش فوری تنش در حال حاضر هستیم.» این طغیانی علیه مجموعه اقداماتی بود که دستیاران کنگره، تقریبا همه آنها به‌صورت ناشناس، علیه سیاست‌های دولت و کنگره داشتند. درحالی‌که یک بحث سیاسی پرتنش در سراسر کشور و در سنا و مجلس نمایندگان در جریان است؛ جایی که مقامات منتخب بر سر کمک‌های اضطراری به اسرائیل با یکدیگر دعوا کرده‌اند، اما در خارج از جریانات کنگره، بحث‌ها شخصی و پر احساس‌تر است. اکثریت قریب به اتفاق قانون‌گذاران در هر دو حزب سیاسی درخواست آتش‌بس را رد کردند و گفتند که اسرائیل حق دارد برای آزادی گروگان‌های خود به‌دنبال آنها برود.بسیاری از آنها استدلال می‌کنند که توقف در جنگ، فرصت کافی به حماس برای سازمان‌دهی مجدد دهد. اسرائیل هفته گذشته اعلام کرد که در بحبوحه افزایش تلفات غیرنظامیان و تشدید بحران انسانی، توقف‌های جنگی روزانه را برای عبور غیرنظامیان و ورود کمک‌ها به غزه ایجاد می‌کند. اما بر اساس مصاحبه با بیش از دوازده دستیار، بسیاری از کارکنان دموکرات کنگره که اکثر آنها زیر ۳۵سال سن دارند، با روسای خود و دولت بایدن درباره موضوع غزه، اختلاف نظر دارند. استراتژیست‌هایی که اکثر آنها به این شرط صحبت کردند که ناشناس بمانند از رویه دولتمردان و قانون‌گذاران ناراحت و ناراضی هستند. آنها می‌گویند که برای تطبیق اعتقادات شخصی خود با تعهدات حرفه‌ای خود تلاش کرده‌اند؛ اما می‌گویند که نمی‌دانند جواب تماس‌گیرندگان و مردم را چه بدهند. آنها به این نتیجه رسیده‌اند که چاره‌ای جز صحبت کردن ندارند؛ اما اکثرا ترجیح می‌دهند که علنی با روسای خود مخالفت نکنند.



منبع : دنیای اقتصاد